เหมือนไม่ได้นอน หลับไปทีไรขี้เกียจตื่นทุกที

       พักนี้ค่อนข้างใช้จิตนาการและความคิดเยอะ นั่งปั๊ม mapServer บน Linux ไปหลายยก
แต่กินมันยากไปหน่อย เริ่มท้อเลยแต่ก็หวังว่าจะใช้มันได้อีกไม่นาน แต่ลูกค้าเรารอไม่ไหว
เลยต้องหา Window มาสวมมันไปก่อน…เฮ้อ

 

      มีออร์เดอร์งานจากลูกค้าหลายรายเข้ามา ใจหนึ่งก็ดีใจ อีกใจก็อึดอัด
เพราะว่าช่วงนี้ต้องทำคะแนน ทำเกรดส่งเค้า เวลาเลยถูกแบ่ง ถูกยื้อไปให้ที่โน่น
ที่นี่บ้าง ในขณะที่ลูกค้าก็ต้องการชิ้นงาน ในเวลาที่ค่อนข้างจำกัด

 

 

       อีกครั้งที่ปีนี้ ต้องทำ CD ทำเนียบบัณฑิต ของ ม.เทคโนโลยีสุรนารี เค้าจะแจกพร้อมกับหนังสือ
หลังจากที่เคยทำมันมา 2 ชิ้นแล้ว เรารู้ซึ้งถึงความลำบากที่จะมานั่งไล่รายชื่อให้ตรงกับใบหน้า
และไฟล์ทีมีขนาดใหญ่เกินไป มาปีนี้เลยต้องหาวิธีแก้ปัญหาใหม่

โดยใช้ความรู้ที่สูงขึ้น และนำระบบฐานข้อมูลมาใช้ และต้องเขียนฟังก์ชันเพิ่มขึ้น
ยากขึ้น แต่มันก็จะทำให้เราสะดวกมาขึ้น ทำงานได้เร็วขึ้น และสามารถตรวจสอบข้อผิดพลาด
ได้ง่ายยิ่งขึ้น มาคราวนี้เลยไม่หวั่นว่า จะไม่ได้นอนต่อกัน 3 วัน 3 คืน เหมือนอย่างที่เคยเป็นมา

แต่ตอนนี้ มันไม่ได้มีงานจ่อคิวเพียงแค่นี้ ยังมีอื่นๆอีกหลายชิ้น ที่รอให้เราสะสางกัน สนุกกับงานมาก

หน้ามืดตามัว กับลีนุกซ์ เรื่องที่ใกล้ตัวของทุกคน

จะบอกว่า สิ่งที่ทำอยู่มันอยู่เบื้องหลัง การใช้งานอินเตอร์ที่ต่างคนต่างใช้กันอย่างมันมือ

แต่เบื้องหลังของมัน ช่งดูยุ่งเหยิงพอควร โดยเฉพาะการที่จะทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์เชื่องมากขึ้น และฟังคำสั่งเราคนเดียว
มันก็ลำบากพอควร แต่ก็ยังดีกว่าเป็นลูกแง ของไมโครซอฟท์ ชอบเอาของห่วยๆมาให้ใช้

ปัญหามีไว้ให้แก้ แต่ปัญหาที่กำลังเผชิญ มันดันไม่มีตัวตน
นอกจากตัวหนังสือสีขาว กับหน้าจอสีดำ ๆ

ติดตามตอนต่อไป ว่าฉันจะเลี้ยงมันให้เชื่องได้หรือไม่ ลีนุกซ์ แม็พเซอร์ฟเวอร์

Leave out all the rest : Linkin Park

      ฟังเพลงนี้ทีไร นึกถึงอาการหวาดกลัวโหยหาและคร่ำครวญของคนโดดเดี่ยวเหลือเกิน
ว่างๆ ค่อยมานั่งถอดความสวยๆก็แล้วกัน

 

Linkin Park

(เดี๋ยวค่อยลิงค์หาบทเพลงก็แล้วกัน เอาเนื้อมาก่อน)

 

 

 dreamed I was missing
You were so scared
But no one would listen
Cause no one else cared

 

After my dreaming
I woke with this fear
What am I leaving
When I’m done here

So if you’re asking me
I want you to know

 

[Chorus]
When my time comes
Forget the wrong that I’ve done
Help me leave behind some
Reasons to be missed

 

And don’t resent me
And when you’re feeling empty
Keep me in your memory

Leave out all the rest
Leave out all the rest
[End Chorus]

 

Don’t be afraid
I’ve taken my beating
I’ve shared what I made

 

I’m strong on the surface
Not all the way through
I’ve never been perfect
But neither have you

 

So if you’re asking me
I want you to know

 

[Chorus]
When my time comes
[Leave Out All the Rest lyrics on http://www.metrolyrics.com]

 

Forget the wrong that I’ve done
Help me leave behind some
Reasons to be missed

 

Don’t resent me
And when you’re feeling empty
Keep me in your memory

Leave out all the rest
Leave out all the rest

[End Chorus]

Forgetting
All the hurt inside
You’ve learned to hide so well

Pretending

Someone else can come and save me from myself
I can’t be who you are

 

[Chorus]
When my time comes
Forget the wrong that I’ve done
Help me leave behind some
Reasons to be missed

 

Don’t resent me
And when you’re feeling empty

Keep me in your memory

Leave out all the rest
Leave out all the rest

 

Forgetting
All the hurt inside
You’ve learned to hide so well

Pretending

Someone else can come and save me from myself
I can’t be who you are
I can’t be who you are

Free download Anti Virus For Windows

                  คนที่ใช้คอมพิวเตอร์มักจะพบปัญหาไวรัสเล่นงาน ไวรัสไม่ใช่แบคทเรีย หรือเชื้อโรคที่เหมือนกับคนหรือสัตว์เป็นนะครับ
แต่ไวรัสคอมพิวเตอร์หมายถึง หรือหมายความว่า เป็นโปรแกรมชนิดหนึ่งที่สามารถคัดลอกหรือสำเนาตัวเองไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์
มีโปรแกรมชนิดนี้ติดตั้งอยู่ โดยตัวมันเองสามารถที่จะพรางตัวและเข้ามาฝังอยู่ในคอมพิวเตอร์ได้อัตโนมัติเลยทีเดียว

ส่วนช่องทางนั้น มีได้หลายช่องทางครับ ไม่ว่าจะเป็น Handy Drive หรือ Removable แผ่นซีดี และที่สำคัญ

จากอินเตอร์เน็ตที่เราใช้นั่นเอง คอมพิวเตอร์ที่ติดเชื้อมักจะแสดงอาการตามโปรแกรมไวรัสมันเจาะจงไว้

ไม่ว่าจะเป็น เครื่องแฮงค์ไปดื้อๆ Restart เองมีคำว่า Hacked by อยู่บน Title bar หรือมีหน้าจอแตกต่างกันไป

 ความรู้เรื่องไวรัสนี้สามารถเข้าไปอัพเทรนด์ได้ที่

 

http://thaicert.nectec.or.th 

                  ดังนั้น ผู้ที่ใช้คอมพิวเตอร์อย่างเราๆ จึงต้องมีการป้องกันตัวเองบ้างนะครับ 
โปรแกรมฆ่าไวรัสในปัจจุบันที่ดีๆ ก็มีแต่ขายกันน่ะครับ เพราะถ้าเราเอาของผีมาใช้ สักวันเค้าก็คงตรวจเจอ

แล้วเราก็จะไม่สามารถใช้ปรแกรมเหล่านั้นได้ วันนี้จึงขอแนะนำ
โปรแกรมสแกน และฆ่าไวรัสฟรี ของดีๆดาวน์โหลดได้ฟรีๆ ที่ถูกสิขสิทธิ์มาลองใช้กัน แถมยังสามารถอับเดทได้โดยไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น

 

โหลดได้จากที่ไหนล่ะ?
มันมีชื่อว่า active virus shield ครับ สร้างสรค์และพัฒนาโดยทีมงานจาก Kaspersky โปรแกรมไร้นามผู้ปราบ Bonrokto และ Skynet

รวมทั้ง Toy อย่างราบคาบนั่นเอง

เราสามารถดาวน์โหลดได้จากเว็บไซต์นี้ครับ (ก่อนติดตั้ง จะต้องลบโปรแกรม Anti-virus อันเดิมออกก่อน)

>> http://www.activevirusshield.com

 

                ที่สำคัญเค้าจะให้โหลดใช้เพียงเครื่องต่อเครื่องนะครับ โดยเค้าจะส่งคีย์ผ่านทางอีเมลของผู้ลงทะเบียนโหลด
ไม่ใช่ดาวน์โหลดมาเสร็จ ก็สำเนาแจกเพื่อนๆ อย่างนี้ไม่ถูกต้องนะครับ เพราะแม้เพื่อนเราจะสามาถติดตั้งได้ แต่ไม่สามารถอับเดทผ่านเว็บไซต์ได้

 

 

เท่าที่ผมใช้มา

                มันเวอร์กมากๆเลย อีกทั้งมันจะมีไฟล์อับเดทใหม่ๆ ทุกๆวันเลยทีเดียว มันจึงสามารถสกัดและดักจับไวรัสตัวใหม่ๆได้อย่างแม่นยำ
แต่บางครั้ง การตรวจหาไวรัสใน Handy Drive ผู้ใช้เองต้องลบด้วยมือตัวเองนะครับ เช่น ตอนนี้ Kill กำลังระบาด การเข้าไปลบก็ไม่ยากอะไรเลย

เพียงแค่อย่าดับเบิ้ลคลิก Handy Drive ในตอนเปิดมัน ควรคลิกขวา แล้วเลือกคำสั่ง Explore แทน

 

การตรวจไฟล์ไวรัสด้วยมือ
              ส่วนการตรวจไฟล์ไวรัสด้วยมือตัวเองก็ทำได้ง่าย ดังนี้นะครับ

ใน Window Explore ให้คลิกคำว่า Tools และเลือกคำสั่ง Folder Option บนแถบเมนู

จากนั้น คลิกเลือกแถบ View คลิก ตากบ หน้าคำว่า Show hidden files and folder แล้ว
คลิกเครื่องหมายถูก หน้าคำว่า

Hide extention for file type และ
Hide protected operting system file ออกไป  แล้วค่อยคลิกปุ่ม OK

 

แล้วให้ตรวจดูว่า ใน Handy Drive ของเรานั้นมีไฟล์ที่ชื่อ Autorun หรือ ไฟล์นามสกุล .vb หรือ .vbs หรือเปล่า

ถ้าเจอนะครับ คลิกลบมันทิ้งไปเลย

 

หากจะปรับ Folder Option ให้เป็นเหมือนเดิม ก็เพียงแค่ไปคลิกตากบ และเครื่องหมายถูกหน้าข้อความตะกี้ ทุกอย่างก็จะปกติคับ 

Nasreddin and the Pot

Nasreddin and the Pot
(Story courtesy of John and Muriel Higgins)

 One day Nasreddin borrowed a pot from his neighbour Ali.

The next day he brought it back with another little pot inside.

"That’s not mine," said Ali. "Yes, it is," said Nasreddin.

"While your pot was staying with me, it had a baby."

Some time later Nasreddin asked Ali to lend him a pot again.

Ali agreed, hoping that he would once again receive two pots in return.

However, days passed and Nasreddin had still not returned the pot.

 Finally Ali lost patience and went to demand his property.

 "I am sorry," said Nasreddin. "I can’t give you back your pot, since it has died."

"Died!" screamed Ali, "how can a pot die?" "Well," said Nasreddin,

"you believed me when I told you that your pot had had a baby."

 

อ่านแล้วขำกลิ้ง คนแต่งก็ช่างมีอารมณ์ขันจริงๆ ไหที่ไหนหว่า ออกลูกได้ คิคิ
อีตา Ali ก็ซื่อบื่อเหลือเกิน สมควรโดน Nasreddin  กวนประสาท

 

อ่อ ว่าด้วยเรื่องไหแล้วอ่ะนะ การแสดงโปงลางของคนอีสาน เค้าจะมีนางดีดไห ท่าทางร่ายรำพลิ้วไหว

แต่ใครรู้บ้าง ไหของนางนั้นมีกี่ใบ เอ๊ะ แล้วชื่ออะไรบ้าง

 

อันนี้แล้วแต่วิจารณญาณของคนอ่านนะครับ ไหเท่าที่จำได้มี 5 ใบ แต่ผมจำชื่อได้แค่ 3 ใบ แต่ละใบจะมีชื่อดังนี้

ใบที่ 1. ไหผู้ดี

ใบที่ 2. ไหขึ้นหมากมี่ (หมากมี่ = ขนุน  เป็นภาษาอีสาน)

ใบที่ 3. ไหขึ้นรถฟรี

ใบที่ 4. และ 5 จำไม่ได้แล้วอ่ะ ใครรู้ช่วยบอกที

อันนี้ ผมฟังมาจากวงโปงลางเค้าอีกทีนะครับ ไม่ได้โมเมแต่งเองแต่อย่างใด
ผู้ใดอ่านชื่อไหแล้วอย่าผันเสียง ขอร้อง 🙂

Nasreddin เอ๋ย เป็นเพราะไหเองที่ฉันดันคิดเรื่องนี้ได้
==============================

 

ไดอารี่สีแดง บันทึกเรื่องราวความรักของผู้หญิงคนหนึ่ง

 วันก่อนไปที่บ้านคุณลุง ด้วยความที่ว่า คุณลุงเคยเป็นนักจัดรายการวิทยุชื่อดังมาก่อน

มุมเล็กๆ แต่เต็มไปด้วยแผ่นเสียงสมัยเก่า และเครื่องเล่น Sony แบบดั้งเดิม วันนั้นคุณลุงเลยจัดเพลงฟัง

 

ด้วยความที่เป็นแผ่นเพลงที่ศิลปินต่างส่งมาให้สำหรับประชาสัมพันธ์งานของตัวเอง

ก็มักจะมีลายเซ็นต์ของศิลปินติดมาด้วย พร้อมทั้งสลักวันที่ไว้ด้วย น่าชื่นชมมากว่า คุณลุงยังเก็บแผ่นเสียงทุกแผ่นไว้ในสภาพใหม่เอี่ยม

และเราก็เริ่มจากเพลงที่เราชอบ จากศิลปินหลายๆคน ซึ่งมักเป็นเพลงลูกกรุงเสียเป็นส่วนใหญ่ และความหลังระหว่าง หนุ่มสาวคู่นึง

นั่นก็คือ คุณลุงและคุณป้าก็เริ่มขึ้น เมื่อคุณลุงบอกว่า ผมใช้เพลง จงรัก ไปจีบป้าเค้า แล้วป้าเค้าก็ใช้เพลงอะไรนี่แหละตอบกลับ ว่าชอบลุงนะ
ต่างคนต่างหัวเราะกันสนุกสนาน แล้วก็เลือกเพลงฟังไปเรื่อยๆ จนกระทั่งผมไปพบแผ่นของ แหวน ฐิติมา สุตสุนทร เข้า แล้วก้พลิกแผ่นดูรายชื่อเพลง
จ๊ะเอ๋ ไดอารี่สีแดง ซึ่งผมจำได้ว่าเพราะมาก และมีเนื้อหาที่บอกเล่าเรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งได้ดีทีเดียว เลยขอหยิบเอาเนื้อร้องมาอ่านดูนะครับ

ไดอารี่สีแดง
ศิลปิน : ฐิติมา สุตสุนทร

 

 

ครั้งนั้นฉันมีเธอ …
แม้ว่าเธอไม่เคยจะเอ่ยปาก ฝากคำรักไว้
หัวใจไม่อยากรับฟัง
ฉันไม่คิดจริงจัง…
แต่ฉันก็ยังรับความในใจ
จดเป็นบันทึกรัก ไว้ในไดอารี่สีแดง
แล้วรักนั้นก็คลาย แหลกสลาย
แล้วลอยผ่านไปไกล ต่างคนต่างลืม
ความหลังในใจ
ไดอารี่เล่มแดง…
กลับหน่ายแหนง ไม่เคยใส่ใจ
จำข้อความที่เคยเขียนไว้…ข้างใน
ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ…
เห็นเธอไป เมื่อวานเดินผ่านที่เราเคยนัดพบ
ฉันเองยังหลบเลี่ยงไป
ทั้งที่ไม่คิดอะไร
แล้วทำไมหัวใจมันเก็บเอาเธอมาฝัน
ถึงกันตลอดทั้งคืน
ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ
เห็นเธอไป เมื่อวานเดินผ่านที่เราเคยนัดพบ
ฉันเองยังหลบเลี่ยงไป
ทั้งที่ไม่คิดอะไร
แล้วทำไมหัวใจมันเก็บเอาเธอมาฝัน
ถึงกันตลอดทั้งคืน
ทั้งที่ไม่คิดอะไร
แล้วทำไมหัวใจมันเก็บเอาเธอมาฝัน
ถึงกันตลอดทั้งคืน
ฝันของฉันเมื่อคืน
ครั้นพอตื่นก็ยังข้องใจ
ว่าในคืนนี้ ฝันนั้นจะมีผู้ใด………

=======

ขอบอกว่า ชอบเพลงนี้มาก

 

 

 

หัวหิน กับแผนที่แผ่นเดียว

 

อยากพูดถึงชายหาดหัวหินสักนิดนะครับ ด้วยความที่ผมอยากไปเที่ยวมากๆ และอยากเดินทางไกลๆสักครั้งเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศชีวิต
เลยเอาแผนที่มากางดู และก็ไฮไลท์ อุบล – หัวหิน เราจะไปเที่ยวหิวหินกัน …

หลังจากที่โทรจองที่พักเรียบร้อย การเดินทางก็มาถึง
ผม กับรถคู่ใจ ออกเดินทางจากอุบลตอนตี 3 กว่าๆ ขับไปคนเดียวเดี่ยวๆ พอถึงศรีสะเกษก็ต้องกางแผนที่อีกที ว่าไปถูกทางรึเปล่าเพราะมันยังไม่สว่างดีนัก
จากนั้น ก็เบิ่งรถต่อไป ด้วยเส้นทางหมายเลข 24 … และเราก็ไปแวะทานข้าวเช้าที่ โชคชัย โคราชเมืองย่าโมนั่นเอง… แปลกตรงที่เราไม่ค่อยเพลียมากนัก

ทางข้าวเช้าเสร็จ ก็เบิ่งรถต่อไป… จนกระทั่ง 12.30 น. ถึงเดอะมอลล์บางแค แวะทานข้าวเที่ยงที่นั่น… บ่ายโมงกว่าๆ ก็เดินทางจาก กทม. สู่เพชรบุรีและประจวบฯ
เข้าสู หัวหิน … ถึงที่พักก็ 16.30 พอดีแป๊ะ .. คราวนี้หมดแรงครับ เหนื่อยมากๆ .. แล้วเราก็งีบไปเลย

พอตกช่วงค่ำๆ พอรู้สึกตัวก้เริ่งหิวๆแล้ว เลยไปหาอะไรกินที่ตลาดโต้รุ่งของเมืองหัวหิน อยากกินอาหารทะเลอ่ะ
ที่นี่เป็นเมืองท่องเที่ยวจริงๆ มีแต่ต่างชาติเดินกันให้ทั่วเลย .. เราก็จอดรถ เดินไปเล่นที่ตลาดและเดินมาสวนสาธารธณะใกล้ๆกับเทศบาลเค้า ไปดูหนุ่มเป่า Sexophone เพราะสุดๆ แอบเคลิ้มไปเลย .. พอสักพัก ก็เข้าที่พัก ไปนอนนนนนน… แล้วคืนแรกก็ผ่านไป

ตื่นเช้ามา…สายๆ อ่ะนะ ก็โอ้เอ้ แต่ต้องตื่นให้เช้าเพราะข้าวเช้าเราจะหมดก่อน เลยต้องรีบลงไปกิน แล้วขึ้นมานอนต่อสักพัก
ก็วางแผนว่า วันนี้ ไปเดินริมหาดดีกว่า… คิคิ

ทะเลที่นี่สะอาดนะครับ แต่คลื่นแรงมากๆ เลยไม่ค่อนจะกล้าลงเล่นน้ำ ได้แต่หอบเอาเสื่อปูริมหาด แล้วก็นอนกินลม … ชาวต่างชาติก็เยอะอ่ะนะ นุ่งน้อยหุ่มน้อยกันทั้งนั้น..โดยเฉพาะหน้าโรงแรมดุสิต หัวหิน ห่างๆออกไปในทะเล ก็จะเห็นเรือลาดตะเวณขนาดใหญ่ ลอยลำอยู่

ที่นี่มีพระราชวังไกลกังวล ตอนที่มาน่ะ พระเจ้าอยู่หัวก็ทรงประทับที่นี่ ทหารถือปืนเพียบเลย เห็นแค่รั้วน่ะ ก็รู้ว่าวังคงสวยน่าดู
ถนนที่นี่กว้างสะดวกนะครับ แต่จะมีจุดแคบเพียงไม่กี่จุด เนื่องจากว่าเป็นถนนที่ตัดผ่าน เป็นเส้นทางอีกสายที่จะเดินทางลงแดนภาคใต้

ห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆไม่มีนะครับ โรงหนังก็ไม่มี แต่เห็นกำลังสร้าง จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร แต่ความจริงไม่ตองสร้างก็ได้หรอก เพราะคนมที่นี่เพื่อสัมผัสชายหาด แสงแดดและสายลมเป็นหลัก ถ้ามันมีของพวกนี้ มันคงไม่ได้อรรถรสของการมาเที่ยวเลย.. เป็นอย่านี้ก็มีเสน่ห์ดึงดูดคนแล้วล่ะ และแล้ว เราก็อยู่ไปเรื่อยๆ จนบ่ายกว่าๆ ก็หาอะไรกินแถวๆนั้นแหละครับ แปลกๆดี

พอตกเย็นสักหน่อย ก็ขับรถตระเวณสิครับ มาหัวหินทั้งที เลยให้มันรู้ไปเลยว่า ถนนมีกี่เส้นทางและมีที่กินที่เที่ยวอะไรบ้าง… และแล้วเราก็เจอ Starbug คิคิ ชอบมากเลย
ที่อุบลฯ น่ะ ไม่มีสาขา เลยได้กินที่นี่ (ชอบเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว)… พอพลบค่ำ ก็ไปหาอะไรกินที่แปลกๆของที่นี่กันต่อ .. ปลาหมึก ต้มยำ ไอติม ฯลฯ พุงกางอีกวัน แล้วก็กลับที่พัก คืนที่สองกำลังจะผ่านไป…. หลับสบายยยย

 ตื่นเช้ามาก็ต้องรีบไปกินข้าวเช้า… เราพักมา 2 คืนแล้วสิ ถึงเวลาจะกลับแย้วว .. ทานข้าวเช้าเสร็จ ก้เตรียม Check out จำไม่ได้ว่าจ่ายไปเท่าไหร่อ่ะนะ สำหรับที่พัก
พอสายๆ ก็ถึงเวลาเบิ่งรถกลับแย้ววว

 

การเดินทางที่แสนจะทรหดของฉัน กับความมันส์ในชีวิต…คิคิ กลับมาตามเส้น 24 เหมือนเดิมครับ กลับบ้านอย่างปลอดภัย ประมาณเที่ยงคืน…ขอบคุณ Vigo นายแน่มาก..

และแล้วฤดูแห่งการปวดหัวก็มาเยือนอีกครั้ง

เมื่อจวนจะถึงช่วงเวลาของการตรวจข้อสอบ

 

เนื่องจากเรารับผิดชอบนักศึกษาค่อนข้างเยอะ จำนวนชุดก็สอบก็เยอะตามไปด้วย

มันก้เลยแปรผันตรง จำนวนแบบฝึกหัดและชุดข้อสอบกำลังทยอยๆ กองอยู่ตรงหน้าในเวลาอันจำกัด

เพื่อการชำระออกมาเป็นคะแนนดิบและคะแนนสุก และก้ลุ้นว่าเด็กๆทำคะแนนได้เท่าไหร่กัน… อันนี้จะเป็นการวัดระดับความรู้รวบยอดแล้วล่ะครับ

 

ที่สังเกตเห็นคือ นศ.ทุกวันนี้ เข้าห้องสมุดน้อยมาก และอ่านตำราน้อยลง

การเรียนจึงหาความเข้ามข้นและการปฏิสัมพันธ์ระหว่างการเรียนจึงทำได้น้อย ผมก็คิดเข้าข้างตัวเองว่า

เด็กๆคงจะเรียนหนัก ไม่มีเวลามาซ้อมความเข้าใจในการใช้งานโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เราสอน พอผ่านไปอาทิตย์นึง ก็จะพากันลืมกันหมด

 

พอถามถึงคำสั่งที่เคยใช้ ก็เลยทำให้พากันจำไม่ค่อยได้กัน อันนี้เราก็เหนื่อยเหมือนกันน่ะ

ก็ต้องพยายามปรับตัวและปรับปรุงตัวเองไปเรื่อยๆ เพื่อหาวิธีการที่เหมาะสมกับนักศึกษาสมัยใหม่ที่ชอบ Chat เวลาเรียน (มันห้ามกันยาก)

เราได้แต่คาดหวังเพียงว่า ขอให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่เราตั้งไว้ แล้วเค้าทำได้ในคาบนั้นๆ ก้เพียงพอแล้วล่ะครับ

อ่อ.. ถูกหวยด้วยล่ะ คุณลุงบอกมาตรงตัวแป๊ะๆ 45 คิคิ (10 บาท)

มีหมา เหมือนมีลูกเลย

รู้ซึ้งถึงการมีหมาน้อยในครอบครอง ฮือๆ

คิดถูก หรือคิดผิดหว่า.. มาวันแรกก็วุ่นมากเลย เราไม่เคยเลี้ยงหมานี่หว่า

 

จะพยายามให้ดีที่สุด ซ้อมไว้เผื่อตัวเองในวันข้างหน้าก็แล้วกัน  

หง่ะ..เราตัวท้วมไปเหรอ

บ่ายวันนี้มีตรวจสุขภาพประจำปี เห็นแต่หนังสือแจ้งมาอาทิตย์ที่แล้ว แต่ไม่ด้สนใจอะไร…

 

ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ทีมตรวจสุขภาพมาแว้ววว แต่บังเอิญดันเดินลงไปชงกาแฟข้างล่าง .. จ๊ะเอ๋ ท่านรองฯ บริหาร
"มาตรวจสุขภาพ มา" เลยตกกระไดพลอยโจนไปเลย

แว๊บเข้าใปในห้องตรวจ…. ไหง มีเจาะเลือดด้วยหว่า ความดันขึ้นแน่เลยฮ่าๆๆ ไม่ได้เจาะเลือดนานมากแล้ว

ชั่งน้ำหนัก โอ๊ะโอ๋ 63 ครับ มันขึ้นมา 3 โลตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย แล้วก็เข้าวัดความดัน (ปกตินะคร้าบบบ แข็งแรงสมบูรณ์พูนสุขมาก)
แล้วก็โดนป้ายแอลกอฮอล์ จึ๊ก… โดนดูดเลือดเข้าหลอดเรียบร้อย… แล้วเราก็รอเค้าเช็ค

โหโอ… ปริมาณไขมันคอเลสเตอรอลสูงว่า 200 ครับ แต่ปริมาณน้ำตาลปกติ
เลยโดนแนะนำใหญ่เลย… งดของหวานๆ มันๆมั่งนะค๊า ไขมันเกินตัวไปแล้ว…. ฉันอ้วนรึเนี่ยย เง้อ วัยรุ่นเซ็ง